kratke chvilky dlheho filozofa

Roztavena priehladna hmota dostava konecnu podobu.
Recykluje a reinkarnuje do formy, mozno rovnakej akou bola predtym.
Vznikne z nej umelohmotna flasa.

Do flase sa naleje napoj, flasa putuje a nakoniec sa aj s obsahom preda.

Flasu pouzijeme znova, vytriedime (to robia ti s osobitym navykom recyklovat) alebo jednoducho zahodime.

Hora odpadkov zacina miznut v plamenoch.
Mizne len zdanlivo, navonok.
Stupa k oblohe v neviditelnych ciastockach zamiesanych v dyme.

Ciastocky flase narazili na oblaky. Levituju medzi nimi, kochaju sa nadherou pohladu.
Oblaky su tesne, ciastocky tlacia medzi sebou.

Ciastocky z umelohmotnej flase sa vtisli do kvapky, skondenzovanej na "podlahe" oblaku.
Kvapka padla...

Stromy a zvierata citia prichod dazda. Stromy ho ticho prijmaju, zvierata sa utekaju schovat.
Male dieta pocitilo kvapku na ruke. A dalsiu. A dalsiu...

Otvara usta k oblohe.
Usta piju kvapky z neba.
Piju kvapky plastu...